Χειμερινή συλλογή #19 - 121 Λέξεις
Σίφο – Μέρος 14ο - Μάριαμ Συρεγγέλα
Ο Σίφο κρεμάστηκε απ’ το κλαδί της μηλιάς να σκεφτεί καλυτέρα. Η οσμή του άνθους της, του τρυπούσε την μύτη ευχάριστα. Το «να γίνετε ότι θέλετε μόνοι σας», υπονοεί μια ανεξαρτησία από κάθε δημιουργική αρχή. Σβήνει και ξεχνά το ότι προήλθαν από μια Αρχή, αρά από μια προγενέστερη από αυτούς γνώση κι εκμηδενίζει την οποιαδήποτε σχέση.
Είναι μια εντύπωση εσφαλμένης ελευθερίας, δηλαδή του δικαιώματος του πράττειν δίχως σκέψη για τον άλλον. «Εγώ πράττω κι άρα είναι σωστό. Αφού είναι σωστό, είμαι κι εγώ σωστός». Η πλήρη έλλειψη συνείδησης εαυτού και κόσμου, ο εγκλωβισμός στην ιδέα «εγώ είμαι και..» Οσφράνθηκε τον μυρωδάτο αέρα. «Και η κατασκευή της ταυτότητας, δηλαδή του διαχωρισμού του ενός από τον άλλον… ναι, ίσως ν’ αξίζει μια δοκιμή».