Ευχαριστημένη με την ανταλλαγή, κόλλησε το χαρτί αλληλογραφίας στο πρόσωπό της κοιτάζοντας πλαγίως τη συμμαθήτριά της. Μμμμ… η μυρωδιά είναι ακόμη δυνατή! Κλείνοντας τα μάτια την καταλαβαίνεις καλύτερα. Σαν ένα από τα βούτυρο-κακάο της,  αυτό με τη γεύση κεράσι ή σαν ένα από τα σφραγιδάκια της. Απομάκρυνε το χαρτί για να δει το σχέδιο πίσω από τις γραμμές καλύτερα. Δείχνει κάτι σαν κονσόλα του Game Boy. Ένας σύντομος, διακεκομμένος ήχος ακούστηκε.

-Ε, τι κοιτάς έτσι εσύ; τη ρώτησε το άλλο κοριτσάκι παραξενεμένο.

-Τι ακούστηκε; της απάντησε με έκπληξη.

-Τίποτα, δεν χτυπάει το κουδούνι ακόμα. Σε λίγο.

Τα μάτια της γύρισαν τότε και πάλι στο χαρτί. Φωσφορίζοντα κίτρινα γράμματα άρχισαν να σχηματίζονται σιγά σιγά στην οθόνη της ζωγραφιάς. «Για ετοιμάσου, μικρή μου…»