«Θα βαρεθούμε σου λέω. Είδαν πολλά τα μάτια μου.

Κανείς δεν επέζησε από τόση βαρεμάρα, στο Νεπάλ.

Κρέμεσαι σαν πουλί απ’ τον ουρανό και περιμένεις

να φυσήξει αέρας για να ξεπιαστείς από τους πάγους.

Το οξυγόνο λειψό, φροντίζει για τις παραισθήσεις,

-αναγκαίες σε τόσο υψόμετρο- που σε ωθούν, τρόπος

του λέγειν, να στρέψεις τα βλέφαρα και να δεις

τα τεράστια χνάρια του Γέτι, φύλακα της παγκόσμιας

βαρεμάρας. Παρόλα αυτά έχει κάποιο ενδιαφέρον

μια φωτογράφιση. Αλλά άντε να βγάλεις τη μηχανή

απ’ το σακίδιο άντε να σπρώξεις τα σύννεφα πιο πέρα

άντε να πατήσεις τέσσερα κεφάλια… άστο καλύτερα.

Σκέτη βαρεμάρα. Ούτε να ζήσεις θέλεις, ούτε και να πεθάνεις.

Και γιατί παρακαλώ να πας στο Νεπάλ και να μην έρθει αυτό σε σένα;»