Ξέρω, σου φαίνονται όλα κάπως γνώριμα... Οι ουρίτσες, τα κόμματα και η στίξη ακόμα, όμως διαφορετικό το χαρτί, άλλη η μυρωδιά και το στυλό… Άφησέ με να σου πω… Διάβασέ με. Δικές σου οι λέξεις, δικά σου και τα γράμματα.

Εξακολουθείς κι είσαι εδώ. Είμαι το αποτέλεσμα της νίκης σε αυτή την επαναλαμβανόμενη σκληρή σου πάλη. Έχεις επιβιώσει. Πίστεψέ με. Δεν θα της περάσει της μοναξιάς που τόσο επίμονα σε τριγυρίζει. Γι’ αυτό, να γράφεις. Συνέχισε, γράφε, μη σταματάς. Γράφε για σένα, να αντέξεις, για να ακούσεις έστω εσύ τη φωνή σου, γιατί έτσι μόνο θα μεγαλώσεις, θα φθάσεις στο παρόν μου. Μην ξεχνάς να γράφεις, για να υπάρξεις. Γράφε για να υπάρχω. Γράψε για μένα.

Με συμπόνια,

ένα γράμμα σου.