Βαρετό! Τι λέξη και αυτή. Η γραφή της, η ανάγνωσή της ακόμη και ο ήχος λεκτικής διατύπωσης, κατά τον τρόπο έκφρασής της από κάποιον, αντιπροσωπεύουν πλήρως την έννοια της. Πώς θα ήταν η ζωή μας λοιπόν, αν είχαμε όλα αυτά που θέλουμε για να μην βαριόμαστε; Αν η οποιαδήποτε επιθυμία μας μεταμορφωνόταν σε πραγματικότητα με μοναδική μας παρέμβαση, τη σκέψη της επιθυμίας μας; Πώς αποδεικνύουμε στον εαυτό μας την ένταση της επιθυμίας;

Επιθυμία! Κοίτα την λέξη. Κοίτα την ξανά. Τώρα νιώσε την. Δεν κινήθηκε η σκέψη σου διαβάζοντας την; Έστω πολύ βαθιά μέσα στο μυαλό σου; Δεν μπορώ να φανταστώ καμία αφετηρία και κανέναν προορισμό χωρίς την επιθυμία. Δεν μπορώ να φανταστώ κανένα αποτέλεσμα δίχως την επιθυμία. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κινείται δίχως την επιθυμία. Η ανάγκη μας οδηγεί στην αναπνοή, φαντάσου πόσο πιο καθαρά θα αναπνέεις αν κάνεις αυτήν την ανάγκη, πραγματική επιθυμία σου. Τι ωραία κινητικότητα που δίνει αυτή η λέξη, με κάνει να θέλω να φτάσω στην ικανοποίηση της, να παλέψω για την ικανοποίηση της. Φαντάσου τώρα, τον εαυτό σου να τα έχεις όλα στο πιάτο, αυτή τη στιγμή. Όλα έτοιμα, να εμφανίζονται από το πουθενά, ως δια μαγείας. Δεν θα ήταν βαρετό; Δεν θα σου στερούσε την κινητικότητα; Οι ευχές που πραγματοποιούνται από ένα λυχνάρι, δεν είναι βαρετές; Δεν μας κλέβουν την παρέμβαση, την κινητικότητα μας; Δεν μας "κλέβουν" την επιθυμία;

Φαντάζομαι τον εαυτό μου, να είχα γεννηθεί και να τα είχα όλα. Το σκέφτομαι και βαριέμαι. Με φαντάζομαι καθηλωμένο σε έναν καναπέ. Να μην κάνω τίποτα. Να τα έχω όλα και να μην έχω τίποτα να κάνω. Να μην υπάρχει τίποτα για μένα να παλέψω για αυτό, να μην έχω τίποτα να επιθυμήσω γιατί ξέρω πώς τα έχω όλα. Να μην έχω τίποτα να με προκαλέσει σαν άνθρωπο. Να μην έχω τίποτα να με προκαλέσει να κινηθώ. Να μην μπορώ να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ να επιθυμώ, ότι μπορώ να μάχομαι για αυτά που επιθυμώ. Να προσπαθώ να αγοράσω την αγάπη, γιατί δεν θα μπορώ να αποδείξω ότι μπορώ να μάχομαι και να τα δίνω όλα για αυτήν. Να ήταν όλα εύκολα. Δεν θα ήταν βαρετό;