Ώσπου να βγει από τη μεγάλη καγκελόπορτα που έκλεινε το τεράστιο κήπο τους με τα πανύψηλα κυπαρίσσια και τις πολύχρωμες τριανταφυλλιές, δεν πίστευε ότι θα τα καταφέρει. Νόμιζε πως θα δείλιαζε και θα γύριζε πίσω μετανιωμένη να χωθεί στην αγκαλιά της μητέρας της. Νόμιζε πως ήταν μια τρέλα της στιγμής που θα εξασθενούσε γρήγορα σαν το αεράκι.

Η καρδιά της χτυπούσε σαν τρελή καθώς περπατούσε προς την έξοδο. Μετρούσε κάθε χτύπο της. Η ανάσα της είχε σχεδόν κοπεί από το φόβο που την κυρίευσε. Σταμάτησε για λίγο και κοίταξε πίσω για τελευταία φορά. Ήξερε ότι δεν άνηκε σ' αυτό το σπίτι. Πέρασε την έξοδο και καθώς έκλεινε τη πόρτα πίσω της πέταξε το κλειδί που της είχαν παραχωρήσει οι γονείς της.