Είναι μερικές φορές που αναρωτιέσαι για την προσπάθεια που κάνεις. Είναι αρκετή ή όχι; Χρειάζεται παραπάνω ή όχι; Σκοτίζεις, λοιπόν, το κεφαλάκι σου με αυτές τις σκέψεις. Σε κυνηγάνε παντού, δε σε αφήνουν να κοιμηθείς. Δε σε αφήνουν γενικώς. Γίνονται μέρος της καθημερινής σου σκέψης, αμαυρώνοντας την.

Και φτάνεις σε ένα σημείο να το συνηθίζεις τόσο που η ευτυχία σου φαίνεται κάτι μακρινό. Ένα άπιαστο όνειρο, κάτι το φανταστικό. Βουλιάζεις όλο και πιο πολύ, μόνος, σε έναν βάλτο από αρνητικές σκέψεις. Παλεύεις να ξεφύγεις από αυτόν, αλλά όλοι ξέρουν πως με τις απότομες κινήσεις βουλιάζεις γρηγορότερα.

Οπότε ηρέμησε, χαλάρωσε και γίνε ανοιχτόμυαλος. Βάλε κάτω αυτά που σε προβληματίζουν και δες τα από μία διαφορετική οπτική γωνία. Η λύση θα σου έρθει.