Σήμερα στη γειτονιά των αγγέλων επικρατεί νεκρική σιγή και θλίψη. Ένα αγγελουδάκι, τόσο δα, πρέπει να γίνει λουλούδι στον κήπο του Παραδείσου. Όμως η κραυγή, η προσευχή της μάνας, ταράζει τους ουρανούς. Σείονται όλα και οι άγγελοι θρηνούν.

Γι’ αυτό, ένας, θαρραλέος, αποφασίζει να πάει να ψιθυρίσει στο αυτί της μάνας κάτι σημαντικό. Θα της πει ότι υπάρχει «Η Καρδιά του Παιδιού». Το χαμόγελο επιστρέφει, η μάνα αντρειωμένη, τρέχει ευθύς εκεί. Μια αγκαλιά γίνονται γι’ αυτήν και τον Κωστή.

Περνάνε συμπληγάδες, αλλά στο τέλος νικάνε, χάρη σε όλους αυτούς που έταξαν τη ζωή τους προσφορά στο συνάνθρωπο. Ο Κωστής μεγάλωσε. Έχει τη δική του οικογένεια. Είναι μέλος του Συλλόγου. Δεν ξεχνά κάθε 14 Φλεβάρη να στέλνει ένα φιλί στον Άγγελό Του.