Με ρωτάτε γιατί δεν τον παντρεύομαι. Δεν θέλω έναν ανεπρόκοπο! Να πλένω, να μαγειρεύω, να σιδερώνω, ακόμα και να μαστορεύω.

Ένα καρφί δεν μπορεί να βάλει, τα ανίψια του φωνάζει. Τα οποία, τώρα που το λέμε, δεν είναι καιρός να πάνε στη μάνα τους; Φτάνει πια! Δεν λέω, καλά παιδιά είναι, όλο βοηθάνε, αλλά μέχρι και δικό τους δωμάτιο έχουν στο σπίτι του. Και ο θείος του μπαινοβγαίνει στο σπίτι όποτε θέλει και ζητάει εξυπηρετήσεις.

Όταν του έκανα θέμα μια μέρα, μου έβγαλε ένα κατάλογο με τα χρέη του προκομμένου μου και μου απάντησε : «μέχρι να με ξεπληρώσει έτσι θα γίνεται με τον δικό σου». Μέχρι να σοβαρευτεί, να ανεξαρτητοποιηθεί και να βρει δουλειά της προκοπής, δεν τον παίρνω!

Νταίζυ