Ραφαήλ-Κοσμάς Μόσχος – 121 Λέξεις
Η θυσία
Στέκονταν πάνω από το μνήμα της αγαπημένης του έκλαιγε ψιθυρίζοντας «Σύντομα θα ανταμώσουμε ξανά». Ύστερα μέσα από τα σκοτάδια είδε μια λάμψη και φλόγες που αγρίευαν.
Έσφιξε τις γροθιές του, θυμός τον περιέβαλε, ούρλιαξε σαν ανήμερο θεριό, άρπαξε το σπαθί της εκδίκησης και άρχισε να τρέχει για να φτάσει τον δαίμονα, ο θυμός φλόγα έγινε και τον κυρίεψε.
Από ψηλά άκουγε φωνές να λένε, «το αίμα μόνο με αίμα και δάκρυα πλένεται» φτάνοντας στον δαίμονα απάντησε «και η φλόγα μόνο με φλόγα σβήνει» είπε και κάρφωσε τον δαίμονα στο στήθος, μόνο στάχτες έμειναν, τον σκότωσε, πήρε λίγες στάχτες στην χούφτα του, τις μύρισε, άρπαξε πάλι το σπαθί του το έστρεψε στο στήθος του λέγοντας «έρχομαι αγαπημένη μου, έρχομαι» και ύστερα ελευθερία.