Βράδυ ο ουρανός πήρε το χρώμα του μπλε μαύρου γέμισε με αστέρια, μικρά μικρά φωτάκια σε σχηματισμό. Το μεγάλο στρογγυλό φεγγάρι έκανε την εμφάνισή του και απόλυτη ησυχία κάλυψε τον ορίζοντα. Κάποιοι μάλλον κοιμούνται, ενώ κάποιοι άλλοι κάνουν όνειρα για το αύριο.

Και εγώ είμαι αυτός που περιμένει το ξημέρωμα να βγάλω τη φωτογραφία της ανατολής για το διαγωνισμό. Και η ώρα περνάει και τα αστέρια φεύγουν σιγά σιγά και γίνεται απόλυτο σκοτάδι, το φεγγάρι εξαφανίστηκε. Σύννεφα άρχισαν να καλύπτουν τον ορίζοντα

Αχ, μην βρέξει πως θα δω την ανατολή και τι φωτογραφία θα τραβήξω; Κι αν πάλι αποτύχω; Δεν πρέπει να αποτύχω! Και βλέπω τα σύννεφα... είναι κακό σημάδι. Η ώρα πέρασε, η ώρα ήρθε, αλλά η νύχτα δεν ξημέρωσε…