Ξημερώματα 1-1-2021

Ένας καναπές, δυο κορμιά, μια αγκαλιά, λίγο κρασί…

Πόση γλύκα και ηδονή μπορεί ν’ αφήνει ένα ποτήρι κρασί στα χείλη; Και πόση ηρεμία στη ψυχή;

Σα να κόπασαν οι φουρτούνες και βρήκε η ψυχή απάγκιο και το μυαλό νηνεμία…

Μήπως δεν είναι οι γουλιές που κυλούν στα σωθικά αργά, η αιτία για την ευτυχία που αναβλύζει σε κάθε κύτταρο του κορμιού;

Μήπως αναδύθηκαν από τα χέρια που χάιδευαν και χαρτογραφούσαν πριν λίγο τα σώματα τους; Από τα μέλη που κούμπωναν μεταξύ τους σαν από πάζλ, αφήνοντας άναρθρες κραυγές και καυτές ανάσες;

Ναι! Ένας άντρας και μια γυναίκα! Φλόγα με φλόγα σε ολοκάθαρη έκσταση! Τα πάντα σβήνουν και παραδίδονται στο πάθος του έρωτα.

Στη στιγμή που οι άνθρωποι γίνονται Θεοί!