Περικλής Πασχίδης – 121 Λέξεις
Ήξερε πως ήξερα
Ξένοι σε ξένο τόπο βρεθήκαμε σε ξένο πάρτι. Χωρίς ταυτότητες κι ονόματα ο έρωτας έπαιξε πιο λεύθερος. Κοιταχτήκαμε στα μάτια. Πλησίασες, μου μίλησες, μου πρόσφερες ποτό. Γουλιά στη γουλιά καταλήξαμε στην φοιτητική μου κάμαρα γυμνοί.
Ήξερα πως ήσουν αυτός που έψαχνα. Ήξερες πως ήμουν αυτή που έψαχνες. Τόσο τέλειο το σμίξιμο των κορμιών μας.
Άγουρα της μέρας με ξύπνησε το τηλεφώνημα της μάνας μου: «Να προσέχεις εκεί που είσαι. Μας μαντέψανε πως είν’ εκεί στην πόλη σ’ ο γιός του σκοτωμένου. Ο πατέρας σου φοβάται και λέει να προσέχεις».
Δίπλα μου το ζεστό σου κορμί να μου ομορφαίνει το δωμάτιο. Άνοιξες τα μάτια και κοίταξες μέσα στα δικά μου. Μάτια πια γνώριμα, μάτια αγαπημένα. Ήξερα πως ήξερες και ήξερες πως ήξερα.